In de ruwvoerhandel blijft maïs het meest besproken onderwerp. Dat is ook niet zo gek met de oogst die bezig is. In het zuiden van het land gaat het overigens wel hard met wat er nog gehakseld moet worden. Naar bijproducten is ook goede vraag, mede door seizoenvraag naar afdek over de maïs. Met stro hebben verschillende handelaren het ook druk. Dat komt vooral door vraag voor de bollen.

De huidige tarweprijs is voor de meeste telers niet kostendekkend. Nu de meeste tarwe wel in de bewaring zit, hebben telers er weinig belang bij om deze te verkopen. Dat zou volgens analisten voor een iets andere dynamiek op de markt kunnen zorgen. Voor een echte ommekeer is echter meer nodig.

Exporteurs en schillerijen begeven zich op de aardappelmarkt om mooie partijen van veelgevraagde rassen aan zich te binden. Zowel voor directe levering als verkoop op termijn wordt handel gedaan. Op de fritesaardappelmarkt blijven de contracten heer en meester. Vaste relaties tonen (wederom) hun waarde.

Grote voorraden tarwe die boven de markt hangen, dat blijft het verhaal. De stemming blijft desondanks wat lauwtjes. Misschien moeten we dat onderhand als een positief signaal interpreteren. Maïstelers in de VS zouden nog wel een beetje regen kunnen gebruiken. Hoewel de maïs er gemiddeld genomen goed op staat, gaat de afrijping nu wel heel hard.